Ο θεμελιώδης λόγος για τα διαφορετικά υλικά που χρησιμοποιούνται στοχύτευση για υπαίθρια και εσωτερικά φωτιστικά ψέματα ψέματαστα ξεχωριστά λειτουργικά τους περιβάλλοντα, τα οποία επιβάλλουν ποικίλες απαιτήσεις ποιότητας στα προϊόντα. Τα φωτιστικά εσωτερικού χώρου εκτίθενται σε ένα ήπιο περιβάλλον (με ελάχιστη διάβρωση από βρόχους και υπεριώδεις ακτίνες), οπότε η εστίαση είναι περισσότερο στον έλεγχο του κόστους, στην ευκολία επεξεργασίας και στη βασική απόδοση εμφάνισης. Ως εκ τούτου, τα φωτιστικά εσωτερικού χώρου χρησιμοποιούν συνήθως κράματα ψευδαργύρου ή κράματα αλουμινίου: τα κράματα ψευδαργύρου προσφέρουν εξαιρετική ρευστότητα στη χύτευση, καθιστώντας τα κατάλληλα για σύνθετα σχέδια περί στεγαστικών λυχνιών και οι επιφάνειές τους μπορούν να γυαλιστούν, να ηλεκτροσυσσωματωμένα κ.λπ. Τα κράματα αλουμινίου, από την άλλη πλευρά, είναι πιο προσιτά και ελαφριά, καθιστώντας τα ιδανικά για αγκύλες ή κρυμμένα εξαρτήματα εσωτερικών φωτιστικών και φώτων οροφής.
Ωστόσο, οι υπαίθριοι φωτιστικοί είναι μακροπρόθεσμα εκτεθειμένα σε διάβρωση από τον άνεμο, τη βροχή, τις υπεριώδεις ακτίνες, τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και άλλους παράγοντες, επομένως έχουν υψηλές απαιτήσεις για την αντίσταση στη διάβρωση και τη δομική σταθερότητα. Ως αποτέλεσμα, τα κράματα αλουμινίου με ισχυρότερη αντίσταση καιρού προτιμώνται για υπαίθριο φωτισμό. Τα κράματα ψευδαργύρου, αντίθετα, σπάνια χρησιμοποιούνται σε υπαίθρια χύτευση με στήριγμα φωτισμού επειδή είναι επιρρεπείς σε οξείδωση και σκουριά όταν εκτίθενται στο υπαίθριο περιβάλλον για παρατεταμένες περιόδους.
-
